Υλη Σεμιναρίου:
Αναπνοές – Breath awareness / Ude – Burasage (arm relaxation) / Karada Hogushi (body untying) / Nenyoro (body waving) / Ma (pause)
«Nikoutai» σώμα – Βιωματικός χορός
Ελευθερώνοντας το σώμα – Δουλεύοντας το σώμα / Περπάτημα (Noh Hakobi) Sliding Walk / Πεσίματα Grounding the Body / Μεταμόρφωση (transformation) του Σώματος /Ακινησία – Σώμα ως μεταλλασόμενο γλυπτό
Αναμνήσεις και Σώμα
Σώμα και Συνείδηση – Σώμα και Ασυνείδητο / Images και body. Se of Images to transform the body Σώμα – εσωτερική ενόραση – εσωτερική δύναμη – εσωτερικός χώρος / Αντίσταση και σώμα / Καθημερινό σώμα – Ενεργό σώμα
Αισθήσεις – Γνώση / Χρόνος – Χώρος και ενεργητική Θετική Ενέργεια
Παρελθόν, παρόν, Μέλλον
Ενεργοποιώντας τα πιο βαθιά σημεία – Meditational Movements expanding sensory perception pure Movements – Immortal Soul Movements
Death and Rebirth (growing, flowering and change, the essential truth, a low of the universe)
The exploration of the mind – body connection / Sharing a Collective body / Poetry and body / Solo, Dueto, group (Improvisation) work
Ημέρα διδασκαλίας: Παρασκευή 16 Σάββατο 17/2 & ώρες: 12 πμ με 4μμ
Κυριακή 25 Δευτέρα 26/2 & ώρες: 12 πμ με 4μμ
Σύνολο Ωρών: 18
Χώρος πραγματοποίησης: Αίθουσα Χορού
Ανώτατο όριο: 25 άτομα
Θα δοθεί βεβαίωση παρακολούθησης
Διδάσκει η Ιωάννα Γκαραγκούνη με Σπουδές σε Αθήνα και Νέα Υόρκη (Merce Cunnigham & A. Ailey), όπου το 1991 αποφοιτά με επαίνους από το Alvin Aeley.
Αναπτύσει, χορεύει και διδάσκει ένα δικό της στύλ συνδυάζοντας Δυτικές και Ανατολικές επιρροές.
Στην Ιαπωνία μένει 4 χρόνια κάνοντας σπουδές στο Butoh υπό την καθοδήγηση των: Akiko Motfuji, Yoshito Ono, Taketeru Kudo, Toru Iwashita, Tamano (BUTOH) Oikana Hironobu, Keitoka Takada (physical epression), Akaji Maro, Dairukudakan (butoh &physical exercises)
Συνεργάζεται δημιουργικά με χορευτές, φωτογράφους, γλύπτες και μουσικούς, εξερευνώντας πάντα την τέχνη του χορού και της ανθρώπινης έκφρασης.
Διδάσκει Σύγχρονο Χορό και Αυτοσχεδιασμό στο Tatsumi Hijikata Memorial Asbetow Studio, στο Butoh Summer Camp (2001), στο Museum – International Health, Arts &Education Center κατά την παραμονή της στο Τόκυο.
Επίσης δίνει παραστάσεις (Ν. Υόρκη, Τόκυο) σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες, συμμετέχει σε φεστιβάλ με παραστάσεις Butoh και χορογραφεί και χορεύει με την υποστήριξη της Ελληνικής Πρεσβείας του Τόκυο.
Το BUTOH είναι μια από τις Ιαπωνικές σύγχρονες avant grande Μορφές τέχνης, η οποία έχει αναγνωριστεί ευρέως ως η μόνη τέχνη που προήλθε από την Ιαπωνική τέχνη του 20ου αιώνα
Σύγχρονη με την ακριβή έννοια της λέξης, διότι αντανακλά τις ανάγκες της κάθε εποχής.
Το Butoh ξεκινάει το 1959 αμέσως μετά την έκρηξη της βόμβας στη Χιροσίμα, όταν ο Tatsumi Hijikata παρουσιάζει το “Forbidden colors” σε μια χορογραφία πρωτόγνωρη στα χρονικά του Γιαπωνέζικου χορού και εντελώς ξεχωριστή από οποιαδήποτε άλλη παράδοση της Ιαπωνίας η οποία σοκάρει την τότε Ιαπωνική Κοινωνία.
Έκτοτε, έχει εξαπλωθεί στην Ευρώπη και τις Η.Π.Α. εξακολουθώντας να αντιτάσσεται στις αυστηρά δομημένες φόρμες που συχνά συναντάμε στ σύγχρονο δυτικό χορό και στον κλασσικό.
Πρόκειται για ένα χορό ο οποίος δρα σε πολλά επίπεδα. Δεν είναι απλή μίμηση κινήσεων δεν έχει προκαθορισμένη μορφή και δεν εγκλωβίζεται σε φόρμες.
Εισαγάγει πρωτοποριακές μορφές έκφρασης και επιτρέπει τόσο στον χορευτή όσο και στον θεατή να στραφεί προς τον εσωτερικό κομμάτι του εαυτό του. Στο BUTOH ο χορός ενυπάρχει ήδη στο σώμα το οποίο είναι ένας ζωντανός μεταλλασόμενος καμβάς όπου ο χορευτής ανακαλύπτει και διευρύνει τα δικά του εσωτερικά βιώματα και εμπειρίες. Ασκεί την νοητική, πνευματική και φυσική πλευρά του χορευτή.
Έχει έντονες θεραπευτικές ιδιότητες ως εσωτερικός χορός. Πολλοί χορευτές καταφέρνουν να δημιουργήσουν την κατάλληλη ενεργειακά ατμόσφαιρα η οποία εξισορροπεί την ενέργεια του χορευτή, των θεατών και του περιβάλλοντα χώρου. Ακολουθεί τους «κανόνες» της Αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας όπως αυτές έχουν διατυπωθεί από τον Αριστοτέλη και με το τέλος της παράσταση θεατές και χορευτές οδηγούνται προς την κάθαρση.
Το Butoh εμπνέεται και εμπνέει τον χορό του με έννοιες όπως ο Θάνατος, η ζωή το σεξουαλικό ένστικτο, την ακινησία ως κίνηση, την βραδύτητα.
Ο κάθε performer ανακαλύπτει το δικό του BUTOH και δίνει στους άλλους την ευκαιρία να ανακαλύψουν το δικό τους.